SI U NDRYSHUAN EMRAT DHE ZËVENDËSUAN TITUJT E PRINCËRVE DHE MBRETËRVE RASIANË E ALBANË ME EMRA SLLAVË, SERBË E JUGOSLLAVË

Ky shkrim le të shërbejë si orientim për thellimin e hulumtimeve dhe studimeve, zbardhjen e së vërtetës dhe pastrimin e historisë prej falsifikimeve nga kisha dhe shteti i Serbisë (edhe i Jugosllavisë), gjatë dy shekujve të fundit: shek. XIX dhe shek. XX, në frymën e planit sekret “Naçertania”, kundër shqiptarëve dhe autoktonisë së tyre, për shfarosjen dhe dëbimin e tyre nga Gadishulli Ilirik, për ta krijuar Serbinë e Madhe ose Jugosllavinë, një shtet artificial dhe satelit për zgjerimin e interesave të Rusisë dhe Francës në Evropë.

Shembull: Falsifikimi i emrit dhe identitetit të princit/despotit mesjetar të Rasisë dhe Shqipërisë, Gjergj Branka (Pranga, Prenga, Prendi); shih Braka/Vraka (sllavisht/serbisht: Đurađ Branković, 1377 – 1456)

Emërtimet e mëvonshme dhe të sotme, jo siç kanë qenë në origjinal gjatë Mesjetës

  1.  “Prince of Serbia” (see Principality of Serbia), in use 1817 – 1882.
    “Princi i Serbisë” (shiko Principata e Serbisë*), në përdorim gjatë viteve 1817 – 1882;
  2.  “King of Serbia” (see Kingdom of Serbia), in use 1882 – 1918.
    • “Mbreti i Serbisë” (shih Mbretëria e Serbisë*), në përdorim gjatë viteve 1882 – 1918;
  3. “King of Serbs, Croats and Slovenes” (see Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes), in use 1918 – 1929
    • “Mbreti i Serbëve, Kroatëve dhe Sllovenëve” (Shih Mbretëria SKS*), në përdorim gjatë viteve1918 -1929;
  4. King of Yugoslavia” (see Kingdom of Yugoslavia), in use 1929 – 45
    • “Mbreti i Jugosllavisë” (Shih Mbretëria e Jugosllavisë), në përdorim gjatë viteve 1929 – 1945.

Shënime

A

1.”Prince (archon) of the Serbs” (αρχων Σερβλίας), according to De Administrando Imperio (më 960);
2. “Princi (pronar tokash, çifligar) i serbëve”, sipas De Administrando Imperio (më 960);
3. “Princi i Serbisë”, sipas George Kedrenos (më 1050);
4. “Princi i serbëve” (ὁ τῶν σρων Αρχον), sipas Johan Skylicës (më 1057 – 1059),
5. “Ekzekutor i Duklës dhe Serbisë” (më 1081 – 1118);

B
1.”Grand Prince” (veliki župan), in the 11th and 12th centuries; before 1217,
“Princi i Madh” (zhupan/titull kishtar), në shekujt XI dhe XII, para vitit 1217;

C
1.”King of Serbia, Romans, Albania and the coast”, in 1343,
“Mbreti i Serbisë, Romejve (Rumelisë), Shqipërisë dhe bregdetit”, më 1343;

D
1.”Tsar (Emperor) of the Serbs and Romans (Greeks)”, in 1345;
2.”Basileus (Emperor) and autocrator of Serbs and Romans (Greeks)” (Bασιλεὺς καὶ αὐτoκράτωρ Σερβίας καὶ Pωμανίας);
3.”Autocrator of all the Serbian land”, in 1379 – 1389.
“Cari (Perandori) i serbëve dhe i romejve (grekëve)”, më 1345;
“Basileus (Perandor) dhe autokrator i serbëve dhe romejve (grekëve)”; (në gjuhën helene, greke*:Baσιλεὺς καὶ αὐτoκράτωρ Σερβίας καὶ Pωμανίας);
“Autokrator (sundues i plotfuqishëm) i gjithë tokave serbe”, më 1379- 1389.

E
1.”Despot of the Kingdom of Rascia and Lord of Serbia” (Stephanus dei gratia regni Rassia despotus et dominus Servie), after 1402;

2.”Despoth, Dominus Rasciae” in the founding charter of the Order of the Dragon (1408);

“Despot i Mbretërisë së Rasisë dhe Zotërues i Serbisë” (Stephanus dei gratia regni Rassia despotus et dominus Servie), pas vitit 1402;
“Despot dhe Sundues i Rasisë (Dominus Rasciae)” në Statutin themeltar të Urdhrit të Dragoit (më 1408);

3.”Despot of the Kingdom of Serbia and Lord of Albania” (Nos Georgius dei gracia Regni Rascie despotus et Albanie dominus and illustres principes, dominus Georgius, regni Rascie despotus et dominus Albanie);
“Despot i Mbretërisë së Serbisë dhe Zotërues i Shqipërisë” (Nos Georgius dei gracia Regni Rascie despotus et Albanie dominus and illustres principes, dominus Georgius, regni Rascie despotus et dominus Albanie; në gjuhën shqipe: Gjegji (shenjti) ynë, me hirin e Zotit, despot i Mbretërisë së Rasisë dhe zot i Shqipërisë dhe princave të shquar; Shenjt Gjengji, despot i mbretërisë së Rasisë dhe zoti i Shqipërisë);

4.”Prince, Duke and Despot of Serbia and Albania” (illustris princeps, dux et despotus totius regni Rascie et Albanie), by Sigismund in 1427;
“Princi, Duka dhe Despoti i Serbisë dhe Shqipërisë”; Princi i shquar, udhëheqësi dhe despoti i gjithë Mbretërisë së Rasisë dhe Shqipërisë), nga mbreti Sigismund, më 1427.

5.”Despot and Duke of Serbia*” (illustris Georgius despotus seu dux Rascie), by Sigismund in 1429;
“Despot dhe Duka i Rasisë*” (Princ Gjergji, despot dhe mbret i Rasisë), sipas mbretit Sigismund, më 1429;

6.”Lord of Serbia [and] Albania” (Georgius Wlk Rascie Albanieque dominus), in 1429;
“Zot (sundues, lord) i Serbisë [dhe] Shqipërisë”; Gjergj Vëlk, Zoti i Rasisë dhe Shqipërisë, (latinisht: Georgius Wlk Rascieque Albanieque dominus), më 1429;

7. “Lord, Despot of the Serbs” (gospodin Srbljem despot), by Constantine of Kostenets in 1430;
“Zot (sundues, lord), Despot i Serbëve”, (sllavisht: gospodar Srbljem, despot), nga Kostandini i Kostenecit, në vitin 1430;

8.”Prince, Despot of the Kingdoms of Serbia and Albania” (illustrissimus princeps Georgius despotus regni Rascie et Albanie, Rive et totius Ussore dominus), in 1453.
“Princi, Despoti i Mbretërive të Serbisë* dhe Shqipërisë” (princi më i shquar Gjergji, despot i Mbretërisë së Rasisë dhe Shqipërisë, zot i lumenjve dhe i gjithë bregdetit).

Përfundime

Në të gjitha tekstet e lartpërmendura, zëvendësimi i emrit Rasi me emrin Serbi, serbë dhe toka serbe, janë falsifikime (palimpseste), mbulim i teksteve të lashta me tekste të reja të falsifikuara. Kjo është një praktikë e njohur që nga kohërat më të lashta, edhe para Mesjetës, të dokumenteve dhe mbishkrimeve të mëvonshme nëpër kishat e pushtuara nga sllavët, ndërsa në disa prej tyre ende kanë mbetur tekstet origjinale, ku emrat e shenjtorëve, prijësve, sundimtarëve, mbretërve, despotëve, perandorëve nga periudha e Mesjetës, janë me emrat e tyre burimorë: Rasi dhe Rasianë (jo serbë) dhe Shqiptari e Shqiptar (Arbërorë, Albanë).

(10 shtator 2023)

Fotografitë në bashkëngjitje janë sipas studiuesit Qazim Namani, shkrimi i tij “Pse një numër i studiuesve shqiptarë, Rasinë mesjetare e quajnë Serbi. Ja disa të dhëna nga burimet serbe, se si janë quajtur trevat shqiptare gjatë shekullit XV.” (29 gusht 2019)

Harta, stema dhe mbishkrimi në gjuhën etruske janë nga autori i këtij shkrimi, A.M.

* * *

Abdulla Mehmeti- Shpalime historie

NGA KATËR SHENJTORËT E KRISHTERË, ME EMRIN KISHTAR SABA (SAVA), ASNJËRI PREJ TYRE NUK KA QENË SERB OSE RUS (SLLAV APO GREK)

  1. Shën Sabai i Kapadokisë (Sabbas the Sanctified Cappadocian)
    (439 – 532)
  2. Shën Sabai i Sicilisë (Sicili, Kalabri, Sardenjë) etj. Shën Sava i Ri (Saba il Giovane).
    (910* – 995)
  3. Shën Sabai (Saint Sabbae), Rasi – Racha, Dardani
    (1169* – 1236)
  4. Shën Sabai II (Princ Prendi), kryepeshkopi i tretë i Patrikanës së Pejës, Rasi (Rasha-Racha) e Dardanisë
    (1201 – 1271)

Nga Abdulla Mehmeti

LINKU

Scroll to Top