Nikitaras mban mbi supe një shqiptar të plagosur: “Hej, unë jam ushtar dhe jo xhelat, hajde të të marr dhe të të çoj te mjeku i kampit tonë që të të shërojë”.

Nikitaras mban mbi supe një shqiptar të plagosur – pikturë.

Pas betejës së Derevenakisë, Nikitaras eci nëpër fushëbetejë, ku hasi në një shqiptar të plagosur, duke rënkuar nga dhimbjet dhe duke u rrokullisur në dhe. Sapo pa Nikitarasin, i cili nuk e dinte se kush ishte, iu lut duke parë jataganin e tij, t’i priste kokën që të mos vuante.

Atëherë Nikitaras i tha:

“Hej, unë jam ushtar dhe jo xhelat, hajde të të marr dhe të të çoj te mjeku i kampit tonë që të të shërojë”.

Më pas u gjunjëzua dhe mori në shpinë shqiptarin e plagosur duke marshuar në shpat dhe duke u nisur drejt pozicioneve greke. Kështu vazhduan, por grekët e tjerë, duke parë Nikitarasin, filluan ta përshëndesin dhe ta brohorasin. Kur dëgjoi emrin Nikitaras, shqiptari u përkul dhe e pyeti shpëtimtarin e tij se çfarë lidhje kishte me Nikitarasin e famshëm, emri i të cilit shkaktonte tmerr te armiqtë e tij.

Por, sapo u informua se ky ishte vetë Nikitarasi i famshëm, u prek nga trimëria e burrit, ai qau dhe nxori një teh të vogël, duke i prerë fshehurazi një tufë flokësh të gjatë të pasur Nikitaras. Por dora e dobësuar e shqiptarit u drodh dhe për një moment tehu preku lëkurën e Nikitarasit, i cili reagoi menjëherë:

“Ti je i pabesë o shqiptar! Dua të të shpëtoj dhe mos u mundo të më vrasësh!”.

Shqiptari i prekur, me lot në sy, tregoi xhufkën që arriti të presë dhe e siguroi shpëtimtarin e tij, se donte t’i mbante ato flokë si një trashëgimi të çmuar, dëshmi e heroizmit dhe trimërisë së shpëtimtarit të tij.

Më në fund, siç shkruante revista “Athinais” në vitin 1876, këtë relike të shtëllungës së flokëve pas disa vitesh, ai shqiptar që mbijetoi ia ofroi Panagiotis Giatrakos, i cili kishte marrë pjesë në atë betejë. Më vonë, Yatrakos, ia tregoi këtë ngjarje zviceranit E. A. Vetan, i cili erdhi në Greqi si këshilltar sekret i Kapodistrias dhe kështu mbijetoi kjo ngjarje e panjohur, por kaq njerëzore dhe madhështore.

Zvicerani ia tregoi historinë profesorit grek K. Sarigianni dhe më pas, Vetani botoi korrespondencën e Kapodistrias.
(E përshtatur)

Spjegime:

Beteja e Derevenakisë është një betejë e Luftës për Pavarësinë e Greqisë, e cila ndodhi më 20 prill 1822, në qytetin Derevenakia të Manisë, në jug të Greqisë së sotme. Në këtë betejë, forcat greke të udhëhequra nga Theodoros Kolokotronis dhe Theodoros Deligiannis fituan një fitore të rëndësishme kundër forcave të Egjiptit të udhëhequra nga Ibrahim Pasha. Beteja e Derevenakisë ishte një moment kyç në luftën për pavarësinë e Greqisë, sepse tregoi se grekët mund të fitonin beteja kundër një ushtrie të madhe dhe të disiplinuar.

Nikitaras ose Nikitaras Botonis ishte një luftëtar i shquar grek i Luftës për Pavarësinë e Greqisë. Ai luajti një rol të rëndësishëm në shumë beteja kundër forcave otomane dhe egjiptiane. Nikitaras dha një kontribut të madh në betejën e Derevenakisë, duke shërbyer si një nga udhëheqësit kryesorë të ushtrisë greke dhe duke luftuar me guxim kundër trupave të Ibrahim Pashës. Për shkak të heroizmit të tij në betejë dhe kontributit të tij në luftën për pavarësinë, Nikitaras u bë një figurë e rëndësishme në historinë dhe kulturën moderne greke.